Het is ineens stil in mijn lijf. Geen menstruatiepijn meer, geen andere tekenen dat mijn menstruatie op komst is.
In het donker zie ik ineens een klein lichtstraaltje. Dit gevoel heb ik de andere keren nog niet gehad, dit is nieuw. Alle ander pogingen protesteerde mijn lijf tegen de hormonen en kwamen mijn regels als vanzelf op de juiste tijd.
En nu, niets......
We moeten er nog ernstig rekening mee houden dat de Utrogestan zijn werk doet en dat deze bolletjes ervoor zorgen dat ik bijna niets voel. Nog een week wachten voordat we mogen testen, het lijkt nog zo ver weg.
Van mijn collega's kreeg ik zojuist een heel lief kaartje met lieve woorden. Het doet me goed dat er zo meegeleefd wordt dat maakt het wachten net ietsje dragelijker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten