Gisteren moest ik evengoed een zwangerschapstest doen van Gent. Het zekere voor het onzekere. Zoals verwacht was deze test negatief. Het verbaasde me niet maar toch is het elke weer confronterend om met een test bezig te zijn. Nu zitten we te wachten op een bericht uit Gent om met de volgende behandeling te beginnen.
Inmiddels zijn er 2 collega's zwanger op het werk. Nu kan ik best veel hebben en ben ik in staat om met mijn emoties om te gaan, maar dit begint me echt teveel te worden. Als het bij ons niet lukt dan is het wel heel zuur om deze collega's in de zomer uit te zwaaien voor hun verlof.
Mijn collega's uiten wel hun medeleven aan mij maar dit maakt juist extra verdrietig. Het benadrukt nog meer het onvermogen om zwanger te kunnen worden.
Ik denk erover na om mijn baan op te zeggen.... Misschien is dat beter voor mij. Het zal echt emotioneel vechten worden om dit vol te kunnen houden.
Kunnen we tijdelijk rondkomen van 1 salaris?
Ik ben verdrietig en voel me boos op weet ik veel wie? Er is niemand die ik verantwoordelijk kan stellen voor dit gevecht. Is er een God dan heeft hij me opnieuw flink te pakken. Waarom stuurt hij zoveel zwangere vrouwen op mijn pad en laat mijn test negatief?
Maar helaas geloof ik niet in God, dus ook hem kan ik niet verantwoordelijk stellen. Wie of wat dan wel?
Een speling van het lot? Is het toeval?
Antwoorden krijg ik niet. Het is een kwestie van dealen met de situatie, bukken totdat de storm gaat liggen en tegen wil en dank hoop blijven houden op een wonder.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten