Het gaat goed met de zwangerschap. Afgelopen week heb ik bloed geprikt om mijn HCG waarde en progesteron te meten. De waarde kwam uit op 3800, dus dik zwanger!
Eergisteren heb ik nog even contact gehad met Gent en alvast een afspraak gemaakt voor de 1e echo. Volgende week vrijdag, vlak voor onze vakantie, mogen we weer afreizen naar Belgie. De arts heeft aangegeven dat er dan misschien nog geen hartje te zien is maar dat zij wel kunnen controleren of er een vruchtzakje aanwezig is.
Inmiddels vieren de zwangerschapsverschijnselen hoogtij. Om half negen wil ik al naar bed om weer moe wakker te worden en sinds vandaag ben ik zo ontzettend misselijk. Wauw zelfs een beetje Griekse Yoghurt valt verkeerd. En mijn buik is opgezet, dit komt doordat mijn darmen de hormoonwisseling iets te gortig vinden.
Bij elke zwangerschapskwaal kan ik alleen maar denken YES!
Ik ben dus een blije misselijke, opgezette en vooral vermoeide zwangere vrouw. Maar volgens de mensen om me heen straal het geluk ervan af, is dat niet geweldig?
Afgelopen week heeft mijn werkgever de schrik van zijn leven gehad. Op een team van ongeveer 20 mensen heeft hij nu 4 zwangere vrouwen op de werkvloer. Waarbij iedereen zo ongeveer met korte tussenpozen uitgerekend is. Dit geeft best wel een beetje problemen voor de overgebleven collega's, vooral in de zomervakantie, ik zou me er bijna schuldig bij voelen.
Bijna, want hoewel het voor hem grote problemen geeft, ben ik zielsgelukkig dat wij in oktober ons kindje mogen verwelkomen.
Toch ook blijft de onzekerheid knagen. Het is in het verleden natuurlijk al een keer flink misgegaan bij 32 weken zwangerschap. Aan de andere kant voelt deze zwangerschap heel anders, ik kan me niet herinneren moe of misselijk te zijn geweest. Destijds was mijn HCG te laag voor een doorgaande zwangerschap maar toch kwam ik voorbij de 12 weken. En het belangrijkste verschil zit in de bloedingen. Destijds heb ik zoveel bloedingen gehad dat het elke keer onzeker was of het vruchtje er nog zat. Nu helemaal niets, geen drupje bloed te zien.
Na de vakantie en de echo ga ik samen met Rene naar de huisarts om eens te bespreken welke stappen we gaan ondernemen. Of we naar een verloskundige mogen of direct naar een gynaecoloog.
Elke keer weer een stapje verder.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten