3 dagen na de terugplaatsing en de spanning loopt verder op. Even dacht ik vandaag en gisteren wat misselijk te zijn en voelde ik mezelf hoopvol. Zal het nu dan toch? Ik stond mezelf toe te dagdromen dat het deze keer toch echt gelukt is.
Vanavond krijg ik ineens weer zware menstruatiepijn zoals ik dat tegenwoordig altijd heb een week voor mijn menstruatie. Dit voelt niet goed, zowel psychisch als lichamelijk niet.
De droom van zwanger zijn verdwijnt weer naar de achtergrond.
Stom ook van mij om mezelf eraan over te geven. Zo doe ik mezelf keer op keer heel veel pijn.
Dit is het dal waar we in terechtkomen als het niet gelukt is. Inmiddels ken ik toch na 16 jaar de klappen van ze zweep. Maar niets menselijks is mij vreemd.
Zolang er nog geen menstruatie is mogen we nog hopen. Al heb ik nu toch het gevoel dat het weer voorbij is.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten