De vroedvrouw en de arts komen na de punctie aan het bed van Hope. Er zijn 15 eicellen gevonden!
In het laboratorium moet nu nog blijken hoeveel daarvan rijp zijn en bevrucht kunnen worden.
Morgen worden we daarover geïnformeerd.
Hope is volgens de arts overgestimuleerd. Zij moet nog 7 dagen spuiten met een vloeistof om haar eierstokken rustig te krijgen.
Hope moet daarnaast veel rusten gedurende 4 dagen.
Omdat ik Hope al een beetje begin te kennen, vertel ik aan de vroedvrouw dat ze dit rusten toch wat beter aan Hope zal moeten uitleggen. Ik vermoed dat Hope onder rustig aandoen ook verstaat dat ze nog wel even het huis kan stofzuigen en boodschappen kan doen.
De vroedvrouw vertelt daarop duidelijk aan Hope dat ze heel ziek kan worden, als ze de komende dagen teveel doet, en daar ook veel spijt van zal krijgen. Alle complicaties en gevolgen worden haarfijn uit de doeken gedaan. Rust en injecties zorgen ervoor dat de eierstokken zich weer zullen herstellen.
Over een paar weken moeten we terug naar Gent voor een echo, zodat de artsen kunnen controleren dat alles goed gaat met Hope. Met een beetje geluk kan dan ook mijn zwangerschapsecho plaatsvinden.
Volgens de vroedvrouw was het voor de artsen wikken en wegen of de behandeling voortgezet kon worden en er tot een punctie overgegaan kon worden. De dokter heeft daarom heel veel follikels in de eierstokken laten zitten, genoeg is genoeg.
Hope kan vocht gaan vasthouden waardoor haar buik kan gaan opzetten en als ze koorts krijgt moeten we direct bellen.
Ik heb het idee dat de vroedvrouw duidelijk genoeg is geweest en dat ze zich overgeeft aan de rust die ze nu nodig heeft. Hope heeft inmiddels een opgezette buik alsof ze 4 maanden zwanger is. Ze houdt zich rustig en ligt veel op de bank.
Ze wordt goed door iedereen in de gaten gehouden. Iedereen is in de hoogste paraatheid gebracht, Hope kan geen kant meer op. Met elkaar zullen we Hope hierdoorheen slepen.
Ikzelf heb menstruatiekrampen. Dit is geen goed nieuws omdat dit kan betekenen dat de synchronisatie met de baarmoeder van Hope voor mij te lang geduurd heeft. Al een paar weken is mijn baarmoeder klaar om een embryo te ontvangen en nu wil mijn lichaam het zorgvuldig opgebouwde slijmvlies afbreken. De utrogestanbolletjes die vaginaal ingebracht moeten worden kunnen mijn menstruatie tegen houden. Omdat ik al wat bloedverlies heb begin ik er de middag van de punctie al mee. Het is nu bidden en hopen dat dit mijn menstruatie stopt zodat op 6 december de terugplaatsing plaats kan vinden.
Ik doe ook rustig aan om mijn baarmoeder niet teveel te irriteren zodat het slijmvlies nog wat langer in tact blijft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten