Vandaag weer samen met Hope op pad naar Gent. Om vijf uur ging de wekker weer en we zaten om zes uur in de auto.
De reis vanuit Nederland begint er aardig in te hakken ook voor Hope. We zijn moe maar nog steeds vol goede moed.
Het was druk in het ziekenhuis. Zoveel stellen die hopen op een klein wondertje. Het personeel werkt heel hard. Er wordt druk heen en weer gelopen maar het is (zo te zien) een geoliede machine. Toch neemt men de tijd voor je, we voelen ons geen nummer.
Hieronder zal ik de foto's plaatsen zoals ik die vandaag gemaakt heb van de echo. Op de foto's kun je de eierstokken met follikels van Hope zien.
Hope mag geen hormonen meer gebruiken omdat ze vandaag boven de grens van het toelaatbare is gekomen. Nu kan haar lichaam het verder zelf. Er is nog steeds groei in de follikels dus een mooi resultaat.
Morgen moeten we weer opnieuw naar Gent voor een bloedtest en een echo. Even hebben we getwijfeld of we een hotel zouden nemen, maar lekker thuis slapen lonkte ook.
Zoals het er nu uitziet kan de punctie donderdag of vrijdag plaatsvinden.
Vanavond maar weer op tijd naar bed. Mijn ogen vallen nu al dicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten