Klaar voor de start? Af!!!

Het startschot is vandaag gevallen.

Hope en ik hebben een lange dag achter de rug. Vanmorgen om 6 uur zaten we al in de auto op weg naar Gent. Wat een drukte op de Nederlandse wegen. Ondanks dat we op tijd vertrokken waren kwamen we nipt op tijd aan.
Hope was gespannen voor deze dag en ik had met haar te doen. Ik begreep het zo goed dat het voor haar hele spannende weken zullen worden.

Op de inwendige echo waren al kandidaat eiblaasjes te zien en dat zonder stimulatie!
Het was wel een raar idee dat een andere vrouw dan ik, in de stoel bij de gynaecoloog plaats moest nemen. Nu stond ik er ineens naast, een bizarre ervaring was het. Ik had medelijden met Hope maar was ook trots en blij met haar. Nog steeds kan ik het niet bevatten dat een andere vrouw dit voor me doet.
In de auto hebben we het er samen over gehad dat het leven binnen een jaar er anders uit kan zien. Dat een kans opdoemt waarvan ik niet durfde dromen.

Na de echo moesten we nog langs de vroedvrouw voor de laatste instructies en een bloedafname bij Hope.
De hormonen zijn binnen en bij de apotheek in Nederland heb ik weer een robbertje moeten vechten om de andere medicijnen te krijgen.
Ondanks dat wij alle medicijnen zelf moeten betalen nemen de apothekers in Nederland geen genoegen met buitenlandse recepten. Heel vermoeiend en frustrerend dus. Eerst moet je langs je huisarts voor een handtekening om het recept te mogen afhalen. De huisarts zegt vervolgens dat hij geen recepten wil tekenen die hij niet zelf uitgeschreven heeft. Bureaucratie ten top dus, de regels voor de verzekering blijven gelden ook al betaal je zelf, zucht.....

Zaterdagavond ga ik naar Hope om samen met haar de eerste spuit klaar te maken en haar te leren spuiten. Wordt vervolgd!