De uitslag, stom, stommer, stomst

Het is 12 juli 2016 als 's morgens mijn telefoon gaat. Ik schrik als ik op mijn scherm kijk. Krijgen we nu al de uitslag? Ik had het niet zo vroeg verwacht.
Het is onze psycholoog uit het ziekenhuis in Gent, ze belt om te vragen wanneer wij onze brief verzonden hebben?

Het bloed trekt weg uit mijn gezicht als ik me realiseer dat ik helemaal vergeten ben om die brief te sturen.

Volgens de wet in België mag je niet eerder starten in een eiceldonatie traject, voordat je een aangetekende brief naar het donatieteam verzonden hebt. In deze brief geef je aan dat je graag behandeld wilt worden.
Ik ben eerlijk tegen de psycholoog en vertel dat we het echt vergeten zijn. Helaas kan onze zaak dan nu niet in behandeling worden genomen. De uitslag zal op 9 augustus pas bekend worden. Op 9 augustus horen we of we door zijn naar de volgende ronde.

Ik voel me verdrietig, lamgeslagen en vooral ook heel erg dom. We hebben zoveel informatie uit België gekregen en moesten zoveel verwerken dat de brief op de achtergrond is geraakt.

Als Hope hoort van de vergeten brief slaat zij aan het regelen. Hope is niet voor 1 gat te vangen en biedt aan om eerst met de brief naar mijn vriend en daarna naar mijn werk te rijden. Als we de brief die dag nog op de bus doen, kan het op 13 juli alsnog besproken worden.
Gent werkt hier in eerste instantie niet aan mee, volgens Gent kunnen wij niet garanderen dat de brief er morgen ook daadwerkelijk zal zijn.

Zo gaat het telefonisch een aantal keren heen en weer. Hope geeft het niet op en komt erachter dat je via UPC toch een brief de volgende dag op het bureau van de psychologe in België kunt hebben.

Hope komt met de brief naar me toe en samen lopen we naar het postkantoor.
Wat is ze toch bijzondere vrouw die Hope, en weer verbaas ik me erover dat een andere vrouw zoveel voor ons wil doen.
Het valt de psychologe in Gent ook op dat Hope alles in het werk stelt om de uitslag toch op tijd te krijgen. Als we zwanger worden van een eicel van Hope dan weten we in ieder geval dat ons kindje een doorzetter is...
..

Op 13 juli 2016 gaat mijn telefoon, het is de psychologe die vertelt dat de brief die ochtend aangekomen is.
We zijn door naar de volgende ronde, psychologisch zijn we door de test heen gekomen. Nu is het nog wachten op de uitslag van de genetische test van Hope.

Binnenkort moet ik een uitstrijkje laten doen en daarna een afspraak maken in  België. De gynaecoloog wil met een camera in mijn baarmoeder kijken om te zien of er geen poliepen of andere zaken zijn die en zwangerschap in de weg kunnen staan.
Ook moet ik een proefronde draaien met de hormonen die mijn eierstokken volledig stil zullen gaan leggen. Na de vakantie ga ik daarmee aan de slag.